کنار گوشم شلیک شد و صاف به مغزم خورد . حتی دستانم هم نتوانست جلویش را بگیرد . اول دردش قابل تحمل بود . نیماد فیلتر شدی . درد داشت اما نه به اندازه ای که این جمله داشت : نیماد حذف شدی .
همیشه شنیدم چیزی که مرا نکشد قویترم خواهد کرد . به اینجا آمدم . هشت سال وبلاگ نویسی در بلاگفا را رها کردم و به اینجا آمدم . انگار هیچ چیز بلد نیستم . دوباره زاده شدم انگار . نه گذشته ای . نه آرشیوی . پاک پاک . نه هنوز غمی اینجا متولد شده و نه خاطره ای خالکوبی . اما میمانم . اصلا" نام وبلاگ به همین دلیل دوئلو است . آمده ام تا دوئل کنم . با تو . با خودم و با همه آنهایی که آب در هاون میکوبند آنهایی که میخواهند نیماد و مخلفاتش نباشد .
